Als ze nu maar niet denken dat ik…

Wie de effecten van chronische en traumatische stress gaat aanpakken, doet dat veelal vanuit de nood om
- uit de overprikkeling te komen
- niet meer altijd aan te staan
- spanning los te laten

En een verlangen naar meer
- rust
- stevigheid
- balans

Naast grotere, meer 'zichtbare' effecten van heling
zijn er vooral ook ontelbare kleinere rimpelingen,
die je vaak pas na een tijd opmerkt.
Geen ‘bam’-effecten⚡️, maar eerder
‘tiens-misschien-inderdaad’-fluister-effecten.

Een daarvan is het moment dat je merkt
dat je niet meer zo’n behoefte hebt aan ‘controleren’

Van je omgeving in het algemeen,
Maar ook bijv specifieker
🎛️ Hoe jij overkomt
🎛️ wat anderen van jou mogen denken
🎛️ over jou mogen vertellen
🎛️ of hoe ze op jou mogen reageren

⚠️ De behoefte / nood aan dat soort controleren,
komt veelal voort uit een fundamenteel onveiligheidsgevoel in jezelf
en dus van een gedysreguleerd zenuwstelsel

👉 Wanneer je je vanbinnen fundamenteel onveilig voelt,
ervaar je een permanente spanning in jezelf.
🧯Om die interne onrust te minderen, ga je op zoek naar strategieën.
Dikwijls: je buitenwereld ‘regelen:
bijv. controleren hoe je overkomt.
Wanneer je meent dat dat niet is hoe jij het wil,
🧯jezelf gaan ‘verklaren’, verontschuldigen en verantwoorden
De verhalen en (soms veronderstelde) aannames gaan corrigeren, ...

Maar geef toe:
werken doet dat zo niet echt, toch?

En vermoeiend is het ook.
Vooral dat.

Wat wel werkt, is
1️⃣ je onrust te zien voor wat hij is, ‘interne onrust’,
vanuit een gedysreguleerd zenuwstelsel,
die je er ooit toe heeft gebracht om controledwang in te zetten als copingmechanisme:
‘externe rust’ proberen te creëren om zo ‘interne rust’ te verkrijgen.

Dat is niet erg. Het heeft jou ooit geholpen.

Maar nu niet meer, nu mag je het anders doen:

2️⃣ met je interne onrust intern ‘dealen’, door je systeem steeds meer veiligheid te laten ervaren
.
.
Dat is ook de weg die ik met je loop in [Refuge],
mijn programma dat je vanuit ’survivalmodus’ naar ‘comfortzone’ brengt,
met zenuwstelsregulering als sleutel