Wat ik eigenlijk dikwijls bedoel als ik zeg…

Het was een fijn plots inzien dat een aantal van mijn typische uitspraken een gedeelde grond hebben

Want of ik nu zeg
🤯 Ik heb daar geen tijd voor
🤯 Ik kan dit niet
🤯 Ik kan daar nu niet op antwoorden

Wat ik dan dikwijls eigenlijk wil zeggen, is
🧘 dit overweldigt me;
🧘 deze info / situatie / verwachting / druk / uitspraak / combinatie van factoren / … is op dit moment wat veel om te processen door mijn systeem;
🧘 ik heb even tijd en ruimte nodig om te ‘landen’ en alles door te werken;
🧘 zo weer te weten wat ik hier echt van denk, vind en bij voel,
🧘 en kom dan bij je terug.

Niet per se letterlijk, he, gewoon al als interne dialoog

Het is ook niet dat dat erg is, dat even overweldigd voelen. Als dat inderdaad ‘éven' is.
Ik zie het dan vooral als informatie om mee en naar te handelen: vaststellen dat dit gebeurt, intunen op wat ik nodig heb en nu voor mezelf kan doen en daar een actie(tje) aan koppelen.
Zoals hierboven. Als korte-termijnstrategie

De langere-termijnstrategie vraagt (ha ja) meer tijd en aandacht. Zeker als je je niet ‘éven overweldigd’ voelt maar het gevoel hebt hier te vaak en/of te lang te zijn - zo in een staat van ‘vanuit overweldiging zeg ik dingen die ik eigenlijk heel ànders bedoel’.
Dan is de uitnodiging om
🧠 je eigen zenuwstelsel te leren kennen en reguleren
🧠 je unieke tolerantieraam te leren kennen, respecteren en geleidelijk vergroten - je ‘tolerantieraam' als in: die ’staat’ waarin jij aanwezig, mindful, in het hier en nu en in contact met jezelf bent. En dus niet overweldigd.
🧠 te onderzoeken wat dié elementen zijn die jou wél overweldigen
🧠 wat jou dan helpt, etc.

🧠 En nog vanalles, ‘maar daar heb ik nu geen tijd voor’ 🙃
Nee echt nu - dat past niet binnen de ruimte van deze post.

Maar het is volgens mij wel een pad om steeds minder speelbal te zijn van die overweldiging en steeds meer zelf aan het stuur te zitten.

En ik weet dat dat een weg is (🙋‍♀️👩‍🎓), en dat het quasi onmogelijk kan voelen om die berg alleen op te wandelen.
Daarom ben je welkom in [Refuge], mijn 1/1-traject. Dan wandel ik met je mee.
En heb ik alle tijd 😉